Certe non potest.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Duo Reges: constructio interrete.

Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata.
Utilitatis causa amicitia est quaesita.
Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.
In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;
Itaque mihi non satis videmini considerare quod iter sit naturae quaeque progressio.
Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare;

An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Eam stabilem appellas. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Ad eos igitur converte te, quaeso. Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus.

Pollicetur certe.: Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis;
Bork: Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.
Praeclare hoc quidem.: Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam.
Bork: Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.
Bork: Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius.
Quid ergo?: Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas.

Satis est ad hoc responsum.
Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L.
Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L.
Nullis enim partitionibus, nullis definitionibus utuntur ipsique dicunt ea se modo probare, quibus natura tacita adsentiatur.

Non enim hilaritate nec lascivia nec risu aut ioco, comite
levitatis, saepe etiam tristes firmitate et constantia sunt
beati.

Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae
effeminari virum vetant in dolore.

Quoniamque in iis rebus, quae neque in virtutibus sunt neque in vitiis, est tamen quiddam, quod usui possit esse, tollendum id non est.

Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur. Quod cum ille dixisset et satis disputatum videretur, in oppidum ad Pomponium perreximus omnes. Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Quod vestri non item. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.